On porn, jokes and Thai lawmakers | |
On porn, jokes and Thai lawmakersBy Siam Voices Apr 19, 2012By Kaewmala Thai lawmakers made world headlines this week. It wasn’t exactly the kind of international press that would make them or Thailand proud. A BBC world headline on April 18, 2012 read “Image of naked woman halts Thai parliament debate.” At home, the Bangkok Postpublished the image of a half-naked woman captured on the parliament LCD screen. The revelation caused much brouhaha in the porn-loving Thai online community (which just freshly emerged from virtual Songkran reveling with the famous Japanese adult video starSora Aoi in Buriram). Nonetheless, not all could openly profess to appreciate pornography like ordinary netizens, especially those with a public face to keep. With the image of a panty-less woman in a provocative pose flashing across a giant monitor, face the size of the Thai parliament hall was shattered. Senior lawmakers blushed profusely, scrambling to give a plausible explanation. Hackers must have infiltrated the parliament network, they said. The Bangkok Post obligingly ran the story with the headline, “Porn pic hack shocks MPs.” As it turned out it wasn’t a hack job as many already suspected, but a technical glitch; the parliament technicians at the video control accidentally switched to a wrong screen which had a porno image they obviously didn’t mean to share with the esteemed assembly. At least it wasn’t the MPs who were watching the porn… Oh, wait… Somebody took snapshots of an unidentified MP at the same parliament assembly looking at a pornographic picture in the privacy of his iPhone. (It’s anybody’s guess how many smartphones and laptops were featuring a saucy image for individual private viewing in the Thai parliament that day.) The next day a young and a little red-faced Democrat MP admitted that it was he who was “accidentally” watching a pornographic photo on his mobile phone. His friends always sent or tagged photos for him to check, to tease him, he explained. Indeed, it wasn’t just Mr. Nutt Bantadtan who was teased. We were all tickled. It’s hard to say how many Thai citizens were really shocked but surely more than a few Thai lawmakers were embarrassed. But if it’s any consolation, it wasn’t the first time lawmakers were caught watching porn in parliament. Only two months ago, in February 2012, Indian MPs were caught sharing a porno clip with colleagues on their mobile phones while sitting in parliament. In August 2010, porn images were even broadcast for 15 minutes on an internal TV channel of the Indonesian parliament. Then in April 2011, at a parliament assembly an anti-porn Indonesian MP was caught watching the very vice he was trying to outlaw. This is not to say that porn in parliament is, or should be, business as usual in Thailand or any other country. There’s a certain dignity that’s due to such a high public institution like parliament, not to mention sense of responsibility and work ethics national political representatives are expected to uphold. On the other hand, these revelations show that lawmakers are no different from the rest of us and don’t necessarily have higher morals than their electorates. Besides all too human carnal lust, some of them, like some of us, may also be guilty of hypocrisy. The Indian and Indonesian MPs were forced to resign after their secrets were made public. So far there is no such call for any Thai MP to resign. Compared to Indians and Indonesians, Thais are very forgiving. We probably have lower expectations of public office holders too. Why, many in the Thai public (yours truly included) are pleased with the young MP’s quick admission. It’s not every day that Thai politicians readily admit to any wrongdoing, big or small, even after they’ve been caught on camera. So we take what we can get. Some also have a practical humor about it. Dr. Jermsak Pinthong (a veteran media commentator and former Bangkok senator) reportedly said that porn is “a men’s thing, a kind of relaxation.” No disagreement there, although for some fathomable reason people may expect a bit of seriousness from an MP at work in parliament. But some Thai lawmakers do seem to love fun and can find humor in all jokes—appropriate or not. Just before the porn in parliament breaking news, a current Bangkok senator (a Democrat supporter and a prominent member of the yellow-shirt PAD) caused a bit of a stir with her Facebook posting. Early in the morning of April 18, my Twitter timeline featured comments on Ms. Rosana Tositrakul‘s Facebook message which can be translated to English as follows:
The FB post was an instant hit. It got 56 shares, 271 likes and 65 comments in the short span of time before Ms. Rosana deleted it that morning. (Unluckily for Ms. Rosana, someone—there’s always someone—made a screenshot of her FB post.) Ms. Rosana’s post was shared by some prominent political figures on Facebook, one of whom was the former Bangkok senator Dr. Jermsak who alone, according to Thai E-News, got further 400 shares. (However, by the next day, April 19, Jermsak’s Facebook no longer featured this shared post – perhaps he also deleted it). It seems that those in the opposite camp of redshirts (many of whom are Democrat supporters) got a lot of laughs out of Rosana’s redshirts-in-airplane story. Predictably, the reactions were the opposite in redshirt-friendly social networks, where both the current and former Bangkok senators, Rosana and Jermsak, have been slammed for showing a very poor taste in telling and sharing such a joke. In fact, anyone who has ever read email forward jokes will likely recognize the plot of the joke, which has often been told as a “stupid blonde” joke. Thai E-News, a redshirt news site, reported on April 19 a reaction from the Redshirt leader and Pheu Thai MP “Tuu” Jatuporn Phromphan, who believes that he was the “Tuu” in the story. His reaction was furious:
Jatuporn’s tirade was as furious and loud as it was long and repetitive. But his sentiment couldn’t be clearer. His vitriol was well matched with the insults and cruel mocking made by those in the so-called cockroach camp. I would hazard a guess that Jatuporn did not realize Rosana’s story was a recycled old joke and perhaps neither did Rosana. Either she made up the story, or there was really a “senior senator” who told her this joke which she took to be a true story. We can fairly guess that she has been embarrassed because somebody must have told her that the story was a joke, not to mention angry online lashing from the redshirts. But we can’t know if she is ashamed of having told the story for she has gone quiet. No apology has been given. Her latest Facebook posting from the past 12 hours at the time of this writing is about an anthropological study of customs of an African tribe. What is more shameful for a lawmaker between watching porn in parliament and denigrating a large group of people with a bad, bad joke—wittingly or not? In a more civilized country where social equality is taken more seriously, a lawmaker like Senator Rosana would have been pressured to apologize and likely even to resign for her ill-judged Facebook message. But then Thailand—politically at least—is not yet a “civilized” country. Thai lawmakers and their electorates alike can still enjoy the freedom to trash and insult one another, unburdened by accountability and sense of decency. I suspect Thais will be at this unpleasant political and social battle for quite a while. The gap between the two sides of the social and political divide will likely grow larger, as one bridge after another is burned by venomous poison in words and deeds. Those still feeling superior will continue looking down their noses at the perceived unwashed for as long as they can. The question is, for how much longer? ………….. Kaewmala is a writer, a blogger and an avid twitterer. She blogs at thaiwomantalks.comand is a provocateur of Thai language, culture and politics @thai_talk. Kaewmala is the author of a book that looks at the linguistic and cultural aspects of Thai sexuality called “Sex Talk”. | |
http://redusala.blogspot.com |
ดาวน์โหลดคลิ๊ปคนเสื้อแดง
วันอาทิตย์ที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2555
On porn, jokes and Thai lawmakers | |
http://redusala.blogspot.com |
"OTOP" กับ "รถไฟฟ้าความเร็วสูง" พร้อมวิ่งไปด้วยกัน | ||
"OTOP" กับ "รถไฟฟ้าความเร็วสูง" พร้อมวิ่งไปด้วยกัน
“หากประเทศไทยจะทำรถไฟฟ้าความเร็วสูง ควรต้องดำเนินการเชื่อมโยงทั้งระบบการขนส่งและการสร้างรายได้” ประโยคทองแสดงวิสัยทัศน์ของนายกรัฐมนตรี ยิ่งลักษณ์ ขณะเยี่ยมศูนย์ควบคุมการจราจรคิวชู ของบริษัท รถไฟฟ้าเดอาร์คิวชู ผู้ดำเนินกิจการรถไฟฟ้า ชินกันเซน ของญี่ปุ่น และการแวะเยี่ยมเมืองคุมาโมโต เพื่อศึกษาโครงการโอท็อป สินค้าหนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์ ของญี่ปุ่น ต้องกล่าวว่าโครงการโอท็อปของไทยนั้น ถือกำเนิดขึ้นในสมัยอดีตนายกรัฐมนตรีทักษิณ ชินวัตร โดยท่านได้ไปเยือนเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่งทางตอนใต้ของเกาะคิวชู ชื่อเมือง โออิตะ ซึ่งเมื่อห้าสิบปีก่อน ชาวบ้านในหมู่บ้านดังกล่าวรวมตัวกันเริ่มโครงการสงเสริมเพาะปลูกบ๊วยและเกาลัดในรูปแบบเกษตรกรรมผสมผสาน จนสามารถขยายและแปรรูปผลิตภัณฑ์ไปเป็นขนมปัง ไส้กรอก สมุนไพรแปรรูป มากกว่า 100 ชนิดจนได้ชื่อว่า หนึ่งหมู่บ้าน ร้อยผลิตภัณฑ์ และได้เกิดการเรียนรู้ขยับขยายผลิตภัณฑ์ออกไปจากชุมชนหนึ่ง ไปขายอีกชุมชนหนึ่ง ปี 2544 อดีตนายกรัฐมนตรีทักษิณ ชินวัตรได้เริ่มโครงการ “หนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์” โดยมีประกาศ ณ วันที่ 7 กันยายน 2544 กำหนดให้มีคณะกรรมการอำนวยการ หนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์แห่งชาติ โดยกำหนดยุทธศาสตร์และแผนแม่บทการดำเนินการ กำหนดมาตรฐานและหลักเกณฑ์การคัดเลือกและขึ้นบัญชีผู้ผลิตดีเด่นตั้งแต่ระดับหมู่บ้าน ตำบลจนระดับภูมิภาคอย่างมีประสิทธิภาพ จนคนไทยทั้งประเทศได้รู้จักคำว่า “OTOP”แต่โครงการดังกล่าวมาสะดุดหยุดลง หลังเกิดการรัฐประหารในปี 2549 โครงการได้ถูกเปลี่ยนชื่อไปและคณะกรรมการถูกยุบทิ้ง วันนี้ นายกรัฐมนตรียิ่งลักษณ์ ชินวัตร ได้เดินทางไปเยือนหมู่บ้านโอท็อปของญี่ปุ่น ด้วยเล็งเห็นความสำคัญของโครงการโอท็อป และต้องการผลักดันให้โครงการดังกล่าวกลับมาเติบโตอีกครั้ง แต่การมองในครั้งนี้จะมองแบบบูรณการรอบด้านมากขึ้น ปัญหาของโอท็อปประเทศไทยนั้น เป็นโอท็อปที่ขาดองค์ความรู้ที่จำเป็น ขาดแนวคิดด้านการตลาดมาประกอบ และต้นทุนการขนส่งที่สูง การสร้างผลิตภัณฑ์ของชาวชุมชน มักยึดตามรูปแบบเดิมที่เคยทำมาแต่ก่อน แต่ขาดการวิจัยว่า “ผลิตภัณฑ์แบบใดที่ตลาดลูกค้าต้องการ” และ “สร้างหีบห่อบรรจุอย่างไรที่น่าสนใจ” ทีมงานได้เคยพูดคุยกับผู้ประกอบการชาวญี่ปุ่นท่านหนึ่ง ที่ได้ยินเรื่องผลิตภัณฑ์โอท็อป “กระดาษสา” ของไทย นักธุรกิจท่านนี้เล่าให้ฟังว่า “ญี่ปุ่น” มีวัฒนธรรมการใช้ “กระดาษ” อย่างมากมาย หลากหลายรูปแบบ เมื่อทราบว่าเมืองไทยมีกระดาษทำมือชนิดหนึ่งเรียกว่า “กระดาษสา” ที่มีลวดลายเฉพาะตัว แต่ละแผ่นมีความหนา-บาง สีสันไม่เหมือนกันเนื่องจากผลิตด้วยแรงงานฝีมือชาวนาชาวไร่ จึงเป็นเสน่ห์เฉพาะตัว ให้นักธุรกิจคนนี้จึงมาเมืองไทย เพื่อดูกระดาษสาที่จังหวัดเชียงใหม่ และสนใจจนกระทั่งตั้งโรงงานขนาดเล็กในเขตปริมณฑลของกรุงเทพ รับกระดาษสาจากเชียงใหม่มาแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์บรรจุภัณฑ์หลากรูปแบบ และส่งกลับไปขายยังประเทศญี่ปุ่นในปัจจุบันนี้ นี่คือตัวอย่างความต้องการด้าน “การตลาด” และ “การต่อยอดองค์ความรู้ผลิตภัณฑ์” ที่ผู้ผลิตโอท็อปต้องเรียนรู้ ประเด็นการขนส่ง เป็นอีกปัญหาหนึ่งของเราเพราะประเทศไทยต้องขนส่งผลิตภัณฑ์โอท็อปด้วยระบบการขนส่งทางบก ซึ่งมีต้นทุนสูงถึงเกือบ 20% ของต้นทุนทั้งหมด (โดยเฉลี่ยระดับประชาชาติ) มุมมองของนายกรัฐมนตรี คือหากจะแข่งขันได้ ผลิตภัณฑ์ต้องดีระดับโลก และระบบขนส่งต้องถูกที่สุด ดังนั้นการสร้างเครือข่ายรถไฟฟ้าความเร็วสูง ผนวกรวมกับขนส่งสาธารณะที่มีทั้งหมด เพื่อให้การขนส่งผลิตภัณฑ์ดังกล่าวในอนาคต ลดต้นทุนลงมาให้ได้มากที่สุด จึงเป็นวิสัยทัศน์ของนายกรัฐมนตรีไทยที่ ที่มุ่งเน้นสร้างรถไฟฟ้าความเร็วสูง เพื่อตอบโจทย์การขนมวลชน ขนส่งสินค้า แก้ปัญหาโลจิสติคพื้นฐาน และฟื้นฟูชีวิตชาวชนบท โอท็อป ให้กลับมารุ่งเรืองไปพร้อมๆกัน อีกครั้ง ภาพประกอบ: สินค้า OTOP ของประเทศญี่ปุ่น | ||
http://redusala.blogspot.com |
พรรคเพื่อไทยถูก "แดงปทุมฯ" สั่งสอนเอาอย่างแรง ? | |
พรรคเพื่อไทยถูก "แดงปทุมฯ" สั่งสอนเอาอย่างแรง ? ไม่ทราบว่าจะใช้คำนี้ได้หรือเปล่า เพราะที่อ่านความเห็นนั้น น่าจะเป็นการสั่งสอนของคนเสื้อแดงด้วย เพราะปทุมฯ เป็นเสื้อแดงแทบยกจังหวัด แต่เสื้อแดงจงใจ นอนหลับทับสิทธิ์ไม่ออกไปลงคะแนนให้ ผมว่าผู้บริหารพรรคที่ตัดสินใจส่งคนลงก็ต้องรับผิดชอบด้วย เพราะได้ข่าวว่าผู้สมัครพรรค ก็ไปใช้คนของ พรรคภูมิใจไทยหาเสียง ข้ามหัวคนเสื้อแดง ที่คิดว่าเป็นของตาย ไม่จำเป็นต้องเอาใจก็ได้ ก็เลยโดนสั่งสอน ผม รู้สึกในใจว่า "ระดับกรรมการบริหาร" หรือคณะผู้บริหารพรรคเพื่อไทย" ไม่ค่อยให้น้ำหนักกับคนเสื้อแดงเท่าที่ควร (ไม่ใช่ทักษิณ) โดยคิดว่าเป็นของตาย และพวกที่บริหารพรรค ก็เป็นนักการเมืองอาชีพ ที่แทนที่จะเข้าหาประชาชน ก็กลับวิ่งเข้าหาผู้มีอำนาจ และตอนตั้งรัฐบาลก็กีดกันคนเสื้อแดงอย่างมาก เพราะกลัวอำมาตย์จะไม่พอใจ จนตัวผมเองต้องเขียนบทความด่าแรงๆ และเกิดกระแสหนักเหมือนกัน ก็เลยมีการตั้งคนเสื้อแดงไปดำรงตำแหน่งระดับรองๆ ลงมา เพราะพวกนักการเมืองอาชีพส่วนใหญ่ กลัวเสียอำนาจ และคิดว่าคนเสื้อแดงเป็นของตาย ให้นายกฯทักษิณรับผิดชอบเสียงส่วนนั้น ผม ว่าตอนนี้รู้แล้วว่า เสียงเสื้่อแดงนั้นมีพลัง เป็นกลุ่มก้อน และไม่ใช่จะสามารถชี้ทิศทางได้ง่ายๆ แต่ผู้เลือกตั้งมีความเป็นตัวของตัวเอง ในรัฐบาลก็มีคนเสื้อแดงส่วนน้อยมากที่เป็น รมต. (มีแต่ณัฐวุฒิ คนเดียว) การดำเนินงานในภาพรวมก็พยายามเอาใจอำมาตย์เพื่อปรองดอง การสั่งสอนอย่างแรง ที่ปทุมฯ ก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดี และใน ครม. แทนที่จะมีแต่นักการเมืองอาชีพ ที่ไม่ใช่เสื้อแดง ก็ต้องมีสัดส่วนคนเสื้อแดงไปเป็น รมต.ให้มากด้วย ใช้ว่าคนเสือ้แดงจะสนใจแต่ปัญหาเศรษฐกิจ นะครับ ที่รบกันมา 5 ปี นี้คือปัญหาการเมืองล้วน ๆ ไม่ใช่ปัญหาเศรษฐกิจ..... อ่านต่อพร้อมกับความคิดเห็นอื่นๆ ที่น่าสนใจ ตามลิงค์นี้ | |
http://redusala.blogspot.com |
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)