กำสรวล ประชาราษฏร

กำสรวล ประชาราษฏร............       สิบโมงกว่า มุ่งหน้า ราชประสงค์ เดินอยู่ตรง สกายวอล์ค ต้องกลอกหน้า ฝูงทะเหี้ย ยืนเตร่ เกะกะตา เลยถามว่า วันนี้ จะยิงใคร... (มันไม่ตอบ) มองลงไป ข้างล่าง ช่างว้าวุ่น..(รปส.ฝั่งเกสร) ชุลมุน เสียงลั่น กันยกใหญ่ เจ๊แสบโทรฯ พี่พริกแดง อยู่แห่งใด รีบลงไป. ข้างล่าง อย่างเร็วพลัน.... เสียงก่นด่า หน้าตัวเมีย ทะเหี้ยเอ๋ย กะไรเลย ทำร้าย อายไหมนั่น แค่เขาใส่ เสื่อแดง แสลงใจมัน ก็ดึงดัน กระชาก และลากตี ป่าเถื่อนกับ ประชาชน ทนไม่ไหว ฉุดทึ้ง ลากไป เลือดไหลปรี่ พี่พริกแดง ยื่นนํ้าให้ ด้วยใจดี แต่อัปรีย์ ทะเหี้ยไทย แม่งไม่ยอม....ไอ้สัตว์ ....... อิสรภาพ ก็สูญหาย ไปต่อหน้า มือเปล่ามา สู้ปืน ยืนตะล่อม และความเเค้น ซ่อนซุก ก็สุกงอม จึงรายล้อม โห่ถาม ความเป็นคน "ภูมิใจนัก ใช่ไหม ใช้กฏหมู่ ภาษีกู มึงใช้ เอาไว้ปล้น สำนึกเพียง รับใช้ เจ้านายตน พร้อมกดหัว ประชาชน อยู่รํ่าไป"... (มันตอบว่าทำตามหน้าที่) "คนเขามา กินเบอร์เกอร์ เนี่ยเหรอวะ ถึงต้องจะ ขนกำลัง ตั้งกองใหญ่ หน้าที่ อัปรีย์ จังไร...จังไร เห็นไหม มือเปล่าๆ ที่เรา(กู) มา" เห็นตำรวจ คฝ. ก็ยิ่งแค้น เจ๊แสบเเล่น คาดคั้น มันต่อหน้า "ทำไม ทำไม ละเลย ยืนเฉยชา" ปล่อยเหี้ยห่า ทำร้าย ไม่ไยดี" (แงซาย)" ความรู้สึก เคยมีให้ ต้องหายหมด ป้ายตำรวจ ถูกปลด หมดศักดิ์ศรี พวกเราเจ็บ ใจแทน เเสนมากมี มาวันนี้ เศร้าสลด ยิ่งหมดใจ" ตำรวจอ้างต้องฟัง คำสั่งทหาร... (ChilliRed+เจ๊เเสบ) "จากที่. เคยช่วย ด้วยสงสาร ข้าวปลา อาหาร จัดการให้ ถูกริดรอน ลบหลู่ โดยผู้ใด ก็ยังไป ทำตาม คำบัญชา" เราต่างถาม "คำสั่ง ช่างหน้าเลือด ไยเฉือนเชือด ประชาชน จนไร้ค่า?? เชิญมุดหัว ต่อไป ใต้บาทา" เเล้วก็ลา นํ้าตาคลอ พอกันที...... ข้ามถนน หวังไป ข้างในเเม็คฯ ผู้คนแหก ปากขึ้ง เสียงอึงมี่ เหี้ยมาเสริม กำลัง ชั่งอัปรีย์ ขวางประตู ไม่ให้มี คนเข้าไป...(คนในไม่ให้ออก นอกไม่ให้เข้า) ร่วมมวลชน ตั้งแนว เป็นแถวยาว...(พร้อมป้ายแบนเนอร์) เหงื่อโชกพราว กลางแดด ที่แผดไหม้ ต่างผลักดัน ผ่านทาง เข้าข้างใน ต้านไม่ไหว เลยด่า "ไอ้หน้าตัวเมีย"...ฮา ดันๆหยุดๆ พร้อมเสียงโห่ ตะโกนไล่ ไอ้เหล่-กบฏ ออกไป ออกไปเสีย พักดื่มนํ้า อัพภาพถ่าย พอหายเพลีย แต่พวกเหี้ย ก็ยังชิด ปิดประตู จึงนัดแนะ หากพลัดหลง เจอตรงนี้ น้องและพี่ มีหัวใจ เอาไว้สู้ ยากแสนยาก ชัยชนะ แม้จะรู้ ให้ยืนดู มือตีนงอ ไม่ขอทำ ล่วงเวลา บ่ายโข เสียงโห่ล้อ รับ บก. (ห)ลายจุด ก็สุดขำ เห็นหนูหริ่ง เดินโชว์ โถเจ้ากรรม เหี้ยระยำ จะจับใคร คนไหนดี.... (เหมือนหนังเรื่อง The Thomas Crown Affair จุงเบย) ตะโกนบอก ออกไปๆ ไล่ยุดเหล่ ไอ้ตาเข ไอ้เหี้ยห่า ไอ้หน้า...,(กูไม่ได้ด่า แต่เขียนตามที่ได้ยิน) ก็แค่เสียง และมือเปล่า ที่เรามี กระดาษA4. เขียนป้าย ไส่ประจาน และเสียงร้อง ท้องกิ่ว ว่าหิวข้าว รีบจํ้าอ้าว ไม่รอช้า หาอาหาร ซดกาแฟ กันต่อ พอชื่นบาน ออกจากร้าน มุ่งสู่ อนุสาวรีย์ฯ. ...(ชัยสมรภูมิ) รถไฟฟ้า มาถึง ซึ่งที่หมาย คนมากมาย หนาตา กว่าวานนี้ สื่อต่างชาติ หลายสำนัก คึกคักดี แต่สื่อสี ทีวีไทย กลับไร้เงา... ป้าย A4. สู้ปืน ยืนตรงหน้า ขนเหี้ยมา มากมาย ใจยิ่งเศร้า ตราบสังคม เง่างั่ง ยังหูเบา ก็เหมือนเต่า หดหัวไว้ ในกระดอง ใกล้เวลา มืดคํ่า รํ่าลาจาก สายตาฝาก ความทรงจำ ลบความหมอง สัญญาใจ ในวันนี้ พี่และน้อง จักเรียกร้อง สู้ต่อไป ไม่ยอมแพ้..... จากใจ Ngaesai. 25/5/14​