พุทธะอิสระ “โหนเจ้า” แอบอ้างเบื้องสูง!!

พุทธะอิสระ “โหนเจ้า” แอบอ้างเบื้องสูง!! หลวงปู่พุทธะอิสระ สร้างวัตถุมงคล “โหนเจ้า” มอมเมา งมงาย แอบอ้างเบื้องสูง!! ตรงไหน??? หลายฝ่ายออกมาจับจ้องมอง “พุทธอิสระ” พระรูปนี้  ในฐานะพระนักเทศน์ นักสอนปฏิบัติ และ นักสร้างวัตถุมงคล เทศน์เก่ง ปั้นแต่งภาษาใหม่ๆ บิดเบือน ไม่ตรงตามพระไตรปิฏก หลายประโยค หลายขั้นหลายตอน สอนปฏิบัติ แบบก่ำกึ่ง ถูกบ้างผิดบ้าง คิดเองบ้าง ดำน้ำงูๆปลา แถมไปหลบหลู่ครูบาอาจารย์เสียอีก ส่วนการสร้างวัตถุมงคล ก็เลอะเทอะไปกันใหญ่ ทั้งมวลสาร รูปแบบ พิมพ์ทรง แถมเติมเลือด!! เติมพุทธคุณ แนวหลอกลวง เล่นกล แสดงอิทธิปาฏิหาริย์ เวลาเสกทำเป็นตัวลอย ให้เหล่าศิษย์หลงเชื่อ หลงทาง และที่เด็ดไปกว่านั้น ด้านหลังวัตถุมงคล เน้นตราสัญลักษณ์ แอบอ้างเบื้องสูง แสดงคำพูดในแนวสนิทชิดเชื้อ รวมถึงนำตราประจำพระองค์ มาจารึก โดยไม่ขออนุญาต          บ่อยครั้งพลันที่ขึ้นแท่นธรรมมาสน์ สู่อาสนะ พุทธอิสระ มักอ้างถึงเจ้านายผู้ใหญ่ในรั้วในวังเสมอ จากนั้นก็รุกถึงขั้น นำมาจารึกไว้หลังพระที่ตนสร้าง แถมเอาเลือดตนทาเป็นของแถม คิดได้ไง!!          เวลาขึ้นเก้าอี้ ก็มักจะปั้นน้ำเสียงออกจากลูกคอ พูดถึงเจ้าอย่างสนิทชิดเชื้อ สร้างวัตถุมงคล ก็ยังดึง พระสังฆราช เข้ามาเกี่ยวข้องเสมอ ย้อนไปเมื่อปีพุทธศักราช 2554 พุทธอิสระ ปั่นประชาสัมพันธ์ สร้างข่าว เกี่ยวกับการสร้างวัตถุมงคล ชื่อรุ่น หนึ่งในปัฐพี 54 โดยโฆษณาประชาสัมพันธ์ แบบเน้นอวดอุตริ อย่างหนักหน่วง พุทธอิสระ ยืนยันออกจากปาก “ฉันสร้างวัตถุมงคล หนึ่งในปัฐพี รุ่นพิเศษ ประจุปรอท โดยจัดสร้างขึ้นระหว่างเข้าพรรษาปี 2554 รุ่นนี้ศักดิ์สิทธิ์เหนือคณา”         พุทธอิสระ เอื้อนเอ่ยวาจา “ฉันเป็นคนมักน้อย จัดสร้างจำนวนจำกัด ซึ่งแจกจ่ายออกไปเพียง 1600 องค์ เศษ เท่านั้น” ถ้าพวกเธอรักฉัน และคิดถึงฉัน ต้องหมั่นท่องคาถาบูชา "โอม นะมะพะทะ มานิมานะ พุทธัสสะ สวาโหม” (ท่องกลับไปกลับมา ช้าๆ ชัดๆ นะจ๊ะโยม...) “ลูกรัก... จงอย่าลืมบูชาพระฉัน และอย่าทำอะไรเพียงแค่ซากหรือเสียมิได้ บูชาต้องจริงใจ” นี่คือบทบาทการสร้างภาพ ที่ยืนยันว่า ฉันมิเคยอวดอุตริ...เลยแม้แต่ครั้งเดียว (ภาพวัตถุมงคล ดูเอาเอง ว่าของฉันแอบอ้างเบื้องสูงตรงไหน!!!)         พุทธอิสระเล่าประสบการณ์ที่มาของตัวตนที่มีคุณวิเศษ และที่มาของการสร้างวัตถุมงคลให้ฟังอีกว่า “ย้อนกลับไปเมื่อปี 2534 ฉัน (พุทธอิสระ)ไปบวชพระเณรที่ลำอีซู ขากลับฉัน (พุทธอิสระ) จะต้องนั่งรถกระบะสี่ประตู แต่วันนั้นฉัน (พุทธอิสระ) ไม่นั่ง” แต่ฉัน (พุทธอิสระ) สั่งให้ลูกศิษย์เอาสัมภาระเช่น บาตร กลด และอะไรก็ได้ให้ใส่รถไปให้เต็มคัน และฉัน (พุทธอิสระ)ไปนั่งรถบัสแทน พอรถกระบะวิ่งไปได้ครึ่งทางมีรถมอเตอร์ไซด์วิ่งตัดหน้า ตอนนั้นโยมพี่อ้วนเป็นคนขับ ก็เลยหักหลบรถกระบะพลิกคว่ำไปหลายตลบ พอรถหยุดสักพัก ทุกคนในรถมีอยู่ 5 คนก็ค่อยๆ คลานออกมา ทุกคนไม่เป็นอะไรเลย ในรถก็มีแต่ระฆังที่ห้อยอยู่ ช่วงนั้นฉัน (พุทธอิสระ) สวดมนต์เบาๆ ตำรวจ ชาวบ้านออกมาดูกันใหญ่คิดว่าฉัน (พุทธอิสระ) ตายแน่นอน คว่ำหลายตลบอย่างนี้ ชาวบ้านมาถึงต่างพากันงง ที่ทุกคนไม่เป็นอะไรเลย ตอนหลังกลับมาดู ระฆังที่ติดรถไว้ ก็หายไปเลย น่าเสียดาย เฉลย ฉัน (พุทธอิสระ) ไม่ขึ้นรถกระบะเพราะฉัน (พุทธอิสระ) บอกว่า เจ้าที่ในป่าบอกอย่าขึ้นรถกระบะ เพราะจะเกิดอุบัติเหตุ เป็นไงยะ ฉันเก่งมั้ย และฉันอวดอุตริตรงไหน ??