RED IN USA

ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร?

ศุกร์ ที่ 9 เดือน กันยายน พ.ศ.2554           ข้อความจากเวบบอร์ดกลุ่มสื่อประชาชน โดยผู้ที่ใช้นามว่า "คุณแม่ปังคุง" เขียนบรรยายความรู้สึกของตนเอง เกี่ยวกับการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยในฐานะผู้สวมใส่เสื้อแดงผู้คลุกอยู่วงใน แต่พอออกมาอยู่วงนอก อยู่ข้างเวที กลับมองเห็นไปอีกอย่างหนึ่ง..เลยตั้งคำถามว่า "ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร"?. เป็นเหตุผลที่น่าฟังครับ..ทั้งผู้เริ่มกระทู้และผู้ตอบกระทู้แสดงความเห็นต่าง ๆ :: พีเพิลออนไลน์เห็นว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับผู้อ่าน จึงขออนุญาตนำมาเสนอ ดังต่อไปนี้ครับ....            ตอนนี้ดิฉันมองทุกอย่าง จากสายตาของคนที่ไม่ได้งมงายกับสำนึกความเป็นกลุ่มก้อนของคำว่า"เสื้อแดง" และ ดิฉันยอมรับว่า เมื่อถอยออกมา แล้วมองจากมุมกว้าง ดิฉันก็มองเห็นทั้งจุดดี และ จุดด้อย ความโอหัง และ ความเจียมตัว  ความอคติ และ ความถูกอคติ  .. หลากหลายมากมาย ..ต่างจากมุมเดิมที่ดิฉันเคยยืนอยู่           ดิฉันมองเห็นความฮึกเหิมกับชัยชนะ จนเกือบจะกลายเป็นความลำพอง           ดิฉันมองเห็นการย้ำเตือน..จนเกือบจะกลายเป็นการลำเลิก           ดิฉันมองเห็นการดิ้นรน ..การปกป้อง การยืนยันถึงสิทธิประะโยชน์ ที่คิดเองว่าควรจะได้จากการพาคนไปชุมนุม จนเกิดการบาดเจ็บ และ ล้มตาย           ดิฉันมองเห็นการสนับสนุน ..การต่อต้าน..การพยายามเตะตัดขาระหว่างคนกันเอง           ดิฉันมองเห็นสิ่งเหล่านั้นอย่างชัดเจน ..แต่มีสิ่งเดียว..ที่ดิฉันกลับมองไม่เห็น ..คือ ..ความหมายของคำว่าชัยชนะของคนเสื้อแดง          ดิฉันอยากขอให้พวกคุณ หยุด คิด ใช้สติ และ ตรึกตรองให้รอบคอบ..ชัยชนะ หรือ เป้าหมาย ในการเป็นเสื้อแดงของพวกคุณคืออะไร ?           ย้ำคำนั้นกับตัวเองให้ชัดเจน และเมื่อถึงจุดๆ นั้นแล้ว..คุณคงจะสามารถบอกตัวเองให้หยุดได้เสียที ก่อนที่ความเป็นเสื้อแดง ..จะกลายเป็นภัย มากกว่า คุณ สำหรับตัวดิฉันเอง ในฐานะประชาชนที่ต้องการประชาธิปไตย ดิฉันมุ่งหวัง           1.  การเลือกตั้งที่ถูกต้อง และเป็นธรรม และทุกคนยอมรับในกฏกติกา           2.  การผลักดันให้มีการเปลี่ยนแปลงแก้ไขข้อรัฐธรรมนูญที่ไม่เป็นประชาธิปไตย และ แบ่งแยกสิทธิไปจากประชาชน           3.  การหาตัวผู้ที่บงการให้เกิดการตาย 91 ศพ และ บาดเจ็บนับพันมาลงโทษ           4.  การหาตัวผู้ที่เผาบ้านเผาเมืองมาลงโทษ           5.  การดำเนินการกับผู้ที่ปิดสนามบิน           6.  การรื้อฟื้นคดีของนายกทักษิณใหม่หมด โดยการขอให้ประเทศต่างๆ ส่งผู้พิพากษา หรือ ตัวแทนมาเป็นคณะลูกขุนด้วย เพื่อให้เกิดการยอมรับของคนทุกสี ทุกกลุ่ม            ชัยชนะของดิฉันคือเท่านี้ค่ะ และ ดิฉันก็จะขีดออกทีละข้อ ที่ดิฉัยบรรลุแล้ว เพื่อเป็นการ checklist ไม่ให้ตัวเองหลงกระแส หรือ สวนกระแส หรือ ตายเพราะกระแสใด ๆ ต่อไปนี้ เป็นข้อความของผู้ที่แสดงความเห็น   คำถาม: ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร ?           มีเพื่อนโทร มาแสดงความยินดีว่าเสื้อแดงชนะแล้ว ได้เสียงข้างมากจัดตั้งรัฐบาล ยินดีด้วยนะ ดิฉันตอบขอบคุณเพื่อนที่ให้กำลังใจเพราะเพื่อนๆทุกคนรู้ว่าเราต่อสู้กับเสื้อแดงมาตลอด พวกเขาไม่รู้หรอกว่าในใจเราคิดอะไร เราอยากบอกเพื่อนว่าถ้าพรรคเพื่อไทยรู้คุณค่าของพวกเสื้อแดงที่ไม่รู้จักคำว่าเหน็ดเหนื่อยทำตัวเป็นหัวคะแนน ตวรจสอบการทุจริตการเลือกตั้งโดยไม่มีค่าตอบแทน เราก็คงดีใจที่แข่งขันในรอบแรกที่ชนะ การแข่งขันยังคงมีต่อไปเพราะเรายังไม่ถึงชัยชนะอย่างแท้จริงเราต้องการประชาธิปไตยที่มาจากประชาชน มีสิทธิเท่าเทียมกัน มีกฎหมายที่เป็นธรรมกับคนยากจน ให้การศึกษากับคนที่มีความรู้ความสามารถ (-ลูกสาวกำนัน) --------------------------------------------------------------------  คำถาม: ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร ?  สำหรับตัวดิฉันเอง ชัยชนะที่ต้องการ คือ           1. สิทธิความเป็นพลเมือง ที่ได้รับการดูแลในฐานะพลเมืองของประเทศ  ไม่ใช่ในฐานะคนมาอาศัยแผ่นดินอยู่           2. ไม่อยากจะได้ยิน พวกยอดปิระมิดทั้งหลายลำเลิกบุญคุณ  ที่พวกเรามาอาศัยแผ่นดินนี้อยู่ คล้ายกับว่าตัวดิฉันเอง และประชาชนคนส่วนใหญ่ ที่อยู่ฐานล่างของปิระมิด ไม่ใช่พลเมืองของประเทศนี้           3. อยากได้รับความยุติธรรมในฐานะพลเมือง           4. อยากได้การเคารพสิทธิความเป็นพลเมือง จากพวกอยู่บนยอดปิระมิด           5. อยากได้รับสิทธิ์ในการวิพากษ์วิจารณ์.... (- Srth Nrw) --------------------------------------------------------------------  คำถาม: ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร ?            ตอนนี้ก็ได้ชนะไปข้อนึง คือแสดงให้เห็นความรู้สึกนึกคิดของคนทั้งประเทศ ซึ่งแน่นอนว่า มากกว่าคะแนนที่แถลงออกมา           ต่อไปก็การสอบสวนของ คอป.ที่แน่นอนว่าไม่เหมือนกับท่านกรรมสิทธิชุดคุณหญิง นอกนั้นก็เหมือนเพื่อนๆ           คนเยอะเรื่องแยะต่างจิตใจ  สิ่งที่ไม่อยากเห็นก็คือสิ่งที่คาดคิดไว้แล้ว           คิดว่าคนควบคุมสายงานก็ต้องเอาให้อยู่  เราไม่ได้มารวมตัวกันเพื่อใครกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง แต่เพื่อสิทธิในความเสมอภาคของคนทั้งประเทศทุกสี           สำหรับตัวเอง เหนื่อยมามากก็ไม่อยากเหนื่อยใจเพิ่มอีก  ถอยมาห่าง ๆ ดูต่อไป อะไรที่ขัดขวางวัตถุประสงค์หลัก ก็จะไม่รามือ เมื่อเป็นผู้ชนะในระดับหนึ่งก็ต้องเห็นใจคนที่เราคิดว่าแพ้  อย่าทำอะไรที่กร่างและสะสมความไม่เข้าใจของคนให้เพิ่มขึ้น  คุณปูเธอทำได้ดีนะ มุ่งเข้าหางาน เอาผลของมันมาดึงคนที่ไม่เข้าใจ  (- rain) --------------------------------------------------------------------  คำถาม: ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร ?            จริง ๆ แล้วสีเสื้อไม่สำคัญหรอกครับ สำคัญที่ทัศนคติ จิตวิญญาณประชาธิปไตยต่างหาก           ส่วนความเห็นต่างกันระหว่างแม่ปังคุงกับลูกชาวนาไทย ผมมองเห็นเป็นเรื่องเล็ก ๆ และเป็นสีสันของ "จิตวิญญาณประชาธิปไตย" เห็นต่างแต่อยู่ร่วมกันได้ แบ่งปันความคิดกัน ถกเถียงกัน แต่อยู่ร่วมกันได้ในกติกาเดียวกัน           แม่ปังคุงถอดเสื้อแดงออกแล้ว แต่ความคิดก็ยังเหมือนกันกับคนเสื้อแดงอยู่ดี ผมก็เห็นแบบเดียวกับแม่ปังคุงในเรื่องความมุ่งหวังในชัยชนะว่าต้องการอะไรบ้าง ต้องมี checklist เสริมนิดเดียวคือต้องจัดเรียงตาม priority และต้องดูความเป็นไปได้ในการปฏิบัติด้วย และเมื่อจัดเรียง priority แล้วพอจะปฏิบัติก็ต้องมาดูกลยุทธ           ผมคิดว่าที่แม่ปังคุงกับลูกชาวนาไทยเห็นต่างกันมันเป็นระดับกลยุทธ ไม่ใช่เรื่อง mission vision เลย อันนั้นมันตรงกันแต่มันต่างกันแค่วิธีการที่จะให้ได้มาเท่านั้นเอง           เราต้องทนต่อความเห็นต่าง และยินดีที่จะถกเถึยงอย่างเหน็ดเหนื่อย เพื่อแลกเปลี่ยนความคิดกัน จะได้หลอมรวมเป็นพลังร่วมต่อสู้ต่อไป          เมื่อคืนพี่ชายผมโทรมาหา (จะเป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่เขารู้สึกทุกข์ใจ ต้องการเพื่อนคุย) เราคุยกัน เกือบสามชั่วโมงทางโทรศัพท์มือถือ ผมเชื่อว่าตัวกระตุ้นที่เขาอยากคุยกับผมคือเรื่องการเมือง แม้จะคุยอ้อม ๆ เรื่องสารทุกข์สุกดิบกันก่อนก็ตาม และที่บ้านและที่ทำงานเขารับ นสพ.สามฉบับคือ astvผู้จัดการ คมชัดลึก เดลินิวส์ (พี่ชายผมเป็นหัวหน้า เป็นคนเลือกหนังสือพิมพ์เอง) แค่นี้ผมก็รู้แล้วว่าเขาจะทุกข์ใจขนาดไหนกับผลการเลือกตั้ง แค่ดูจากนสพ.ที่เขาอ่านทุกวันก็พอ           พี่ชายผมเขาเป็นผู้ใหญ่ เก็บงำอารมณ์ได้ดี แต่เขาไม่เคยรับข้อมูลการเมืองอีกด้านหนึ่งจากใครเลย ส่วนใหญ่จะได้ก็จากการโทรมาหาผมเท่านั้น เขาเก็บความโกรธ ความไม่พอใจ ความสับสนไว้ข้างใน พอผมแหย่หน่อยเดียวก็ปะทุออกมา ผมก็อดทนไม่ยอมหลุด เพราะถ้าผมหลุดอีกคนจะต้องเลิกคุยกัน เอาความเงียบบ้าง น้ำเย็นบ้างเข้าลูบ บางทีก็เปลี่ยนประเด็นไปหาเรื่องชมเรื่องการทำงานของพี่ชายบ้าง เพื่อให้เขาอารมณ์ดี (พอดีผมไม่ได้เป็นคนเสียค่าโทรศัพท์ อิอิ ไม่ต้องกลัวโทรนาน เพราะเขาเป็นคนโทรมา)           พอเขาเย็น ก็คุยกันต่อ เขาก็ปะทุเป็นระยะ ๆ เบี่ยงเบนประเด็นบ้างเวลาตอบคำถามผมไม่ได้ ผมถามเขาว่ารู้เรื่องนั้นไหม รู้เรื่องนี้ไหม เขาก็ไม่รู้ ผมก็หยุด ปล่อยให้ความอยากรู้ขับดันเขาไปเอง เขาก็ฟอร์มว่าคนเราไม่ต้องรู้ทุกเรื่องดูภาพใหญ่ก็พอ ไม่ต้องลงรายละเอียด ผมก็ไม่ว่าอะไร แต่ผมบอกแค่เพียงว่าผมสนใจรายละเอียดเพราะมันช่วยเสริมภาพใหญ่ให้ชัดขึ้น           ส่วนใหญ่ในการสนทนาผมต้องเป็นฝ่ายฟัง บางช่วงต้องอดทนมากจนอยากจะหยุดการสนธนาเลย (พี่ชายผมเกลียดทักษิณ แต่ไม่ยอมเกลียดคนอื่น ๆ เลย ผมรู้โดยทันทีว่าเป็นฝีมือ astv) แต่ผมต้องไม่ยอมหลุดเพราะเขาเป็นพี่ชายผม ผมสรุปในตอนท้ายให้เขามั่นใจว่าผมมีความสุขดี (เขาพยายามยัดเยียดให้ผมมีความทุกข์จากการสนใจการเมืองมาก ๆ) และผมเป็นห่วงพี่น้องที่เป็นเสื้อเหลืองว่าจะทำใจไม่ได้กับการเปลี่ยนแปลงการปกครองที่จะเกิดในประเทศไทยตามกระแสโลก และมันจะมาเร็วกว่าที่คิด           เขาไม่แย้งประเด็นนี้แฮะ อันนี้ต้องยกเครดิตให้ astv ที่ไม่ปกปิดความจริงไปเสียหมด ฮ่า ๆ           และผมดีใจอยู่ลึก ๆ ที่ก่อนวางหูโทรศัพท์ พี่ชายผมแสดงอาการยอมรับได้ที่จะได้เห็นการเปลี่ยนแปลง ผมบอกเขาเรื่องอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อันนี้เขารับได้ และวันนี้เขาจะมาเป็นแขกที่บ้านผม มาว่ายน้ำ มาทานข้าวกัน           ปล. ผมยังมีพี่ชายอีกคนเป็นเสื้อฟ้า เป็นแฟนคลับตัวยงของอภิสิทธิ์และกรณ์ ผิดหวังจนหลุดคร่ำครวญใน facebook ผมรอว่าเมื่อไหร่เขาจะโทรมาคุยกับผมเรื่องการเมือง จะได้แลกเปลี่ยนกันและชี้แนวทางให้ไปหาข้อมูลอีกด้านอ่านดูบ้าง           อยากได้ประชาธิปไตยต้องอดทน ต้องหาพวก เริ่มจากญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงนี่แหละครับ ใจเย็น ๆ อย่าหมดความอดทนต่อกัน ขนาดเสื้อเหลืองเสื้อฟ้าเรายังต้องอดทน แล้วเสื้อแดงด้วยกันปะทะกันบ้างเล็กน้อย สำหรับผมแล้วไม่ต้องอดทนเลยด้วยซ้ำ ปะทะกันด้วยความสุข เพราะเราเห็นต่างกันแค่เล็กน้อยในประเด็นยิบย่อยเท่านั้นเอง ผมขอจบการพร่ำพรรณาเพียงเท่านี้ครับ ขอบคุณ ถ้าใครทนอ่านจนจบ  (- ขุนอิน)-------------------------------------  คำถาม: ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร ?            ไม่เคยไปถึงชัยชนะอะไรกับใครซักทีค่ะ  คือ  เป็นคนมักน้อย  ได้เท่าไหร่เอาเท่านั้น           ดิฉันเป็นคน  ไม่ชอบความ  ไม่ยุติธรรม และ ไม่ถูกต้อง           ถ้ามีโอกาสให้ความยุติธรรมกับใคร หรือความถูกต้องกับใครก็จะทำ..           แต่สำหรับดิฉันเอง..ยังไม่ได้ก็รอ..แต่ไม่เคยลืม..ไม่เคยเลิก วันหนึ่งมีโอกาสก็จะทำความยุติธรรมให้ปรากฎใครจะเอาด้วยหรือไม่เอา  ไม่ใช่เรื่องใหญ่...เราแค่ทำสิ่งที่ถูกต้อง ทุกคนร่วมมือทำ ก็จะกลายเป็นเครือข่ายของคนที่คิด พฤฒิกรรมที่เหมือนกัน กลายเป็นเสียงส่วนใหญ่ในที่สุด ชัยชนะ..ที่ยิ่งใหญ่  คือ ชนะใจตัวเอง.. (Bell)---------------------------  คำถาม: ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร ?            เอา..2 เรื่องประชาธิปไตยกับความยุติธรรม (จากผู้ปกครอง)รวมอยู่หัวข้อเดียวคือสิทธิ์ ของประชาชน  ผมว่า..นู่นแหนะสัก20ปีถ้าต่อเนื่องนะ  ถ้าไม่ต่อเนื่องก็ตายๆแล้วนั่นหละ .....ส่วนข้อคิดอื่นๆ ผมเห็นรวมๆว่า เป็นธรรมดาของคนหมู่มากต่างคิด/ต่างประสบการณ์การเรียนรู้ก็ธรรมดา  เรื่องการต่อสู้อะไรพวกนี้       ผลมันเป็นเรื่องคาดการณ์ผิดคาดก็มีผลเกิดอีกอย่าง..ปกติ           เรื่องสูญเสีย..อยากให้ลองคิดกันดูส่วนผมมองว่า  เขา.ที่เสียชีวิตหรือบาดเจ็บ ทั้งหมดไม่ได้ปกป้องใครที่เป็นแกนนำ  แต่เขาคิดว่า..การกระทำของเขาๆทำตามสิทธิ์  ผิดบ้างก็เล็กน้อยคงไม่มีใครมาฆ่ามายิงเขาในยุคนี้  แต่..สิ่งที่เกิดมันมาจากอาวุธที่ผิดปกติของการบังคับใช้ กม.เพราะเจตนาคนสั่งการต้องการเด็ดขาด(ในที่นี้หมายถึง ให้มีความสูญเสียเพื่อต้องการให้..เกรงกลัว..เป็นเยี่ยงอย่าง) เมื่อมีการมอง/คิดจากล่าง(ประชาชน)..สู่..บน(ผู้ปกครอง)ต่างจากการมองจากบนสู่ล่าง ผล..ย่อมเกินคาดเสมอ .............อาจกล่าวได้ว่า..เขาผู้เสียสละเหล่านั้นก็คาดการณ์ผิดไปเช่นกัน  แต่เมื่อประสบกับการใช้ความรุนแรงทันที/บนพื้นฐานของความรู้สึกว่าไม่ได้รับความยุติธรรม  คนไทยก็มักไม่ยอม .............ทั้งหมดของเรื่อง  มาจากการรับข้อมูลที่ผิดพลาดของผู้ปกครอง/การไม่เข้าใจ/การมองเห็นการใช้กำลังคืออำนาจ/ความเข้าใจว่าตนเองฉลาดประชาชนโง่  เป็นต้น  ตัวอย่าง คือการเอาคำปราศัยมาสร้างเป็นสถานการณ์ ซึ่งคนธรรมดาคาดไม่ถึง(มารู้ทีหลัง)  ในศัพท์ของคนทำงานปราบปรามเขาเรียกวิชามาร  อาจเปรียบได้กับการที่ จนท.ยิงคนตายกลัวผิดก็เอาปืนใส่มือ  บอกคนตายชักปืนจะยิงตนเอง ซึ่งพยาน/ผู้เสียหายก็ไม่มี เพราะ ตายแล้ว   สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นวิชามารล้วนๆการมองต้องเป็นการมองภาพรวม/ภาพย่อยและเข้าใจความรู้สึกของผู้คนในแต่ละสถานการณ์ (ใช้หลักธรรมชาติของมนุษย์นี่แหละในการมอง) .........ตัวอย่างพึ่งเกิดการปราบปรามในมาเลย์รุนแรงก็จริงแต่บนพื้นฐานไม่ต้องการให้ผลมีความสูญเสียชึวิต ลองเปรียบเทียบกับไทยเราดู  ทั้งๆที่อุปนิสัยคนที่นั่นรุนแรงกว่าเราเยอะ           สุดท้าย..ในส่วนความเห็นเรื่องสี  ผมเห็นว่า..สีแดง..กลายเป็นสีของผู้สูญเสีย/ผู้ไม่ได้รับความยุติธรรมและประชาธิปไตย/ผู้ด้อยโอกาส/ผู้เสียสละ/ผู้มีความสามัคคีกลมเกลียว เป็นต้น ...........ทั้ง 6 ข้อของคุณแม่ปังคุง  ผมว่า..กว่าจะได้ครบ..555  ท่านยังเป็นคนเสื้อแดงอีกนาน อย่าหลอกตัวเอง -----------------------------  คำถาม: ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร ?           ชัยชนะอันดับแรกๆ ก็คือชัยชนะที่ได้รัฐบาลที่เลือก แต่ก็ไม่ใช่ชัยชนะที่แท้จริง ชัยชนะที่แท้จริงคือคนผิดที่สั่งฆ่าประชาชนและคนเผาบ้านเผาเมืองตัวจริงต้องถูกลงโทษ กฏหมายต้องมีมาตรฐานเดียว ไอ้พวกตุลาโกงและองค์กร (ที่ไม่) อิสระต่างๆ ที่ตั้งโดย คมช. ต้องหมดอำนาจไป (-BBBBB ) -------------------------------------------------------------------  คำถาม: ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร ?         เรายังไม่ชนะอะไรเลยครับ คะแนนเสียงที่ได้มา เป็นเสียงพวกเราที่เรียกร้องหาความยุติธรรม แค่บอกว่า มีคนจำนวนมาก ไม่ชอบวิธึการ กระบวนการของอำมาตย์  (PKT) -------------------------------------------------------------------  คำถาม: ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร ?           กระบวนการที่จะทำให้บรรลุถึงเป้าหมายนั้นสำคัญไม่ยิ่งหย่อนกว่าตัวเป้าหมายเอง ดีไม่ดีสำคัญกว่าด้วยซ้ำ เพราะคนส่วนมากมักจะทราบดีว่าตัวเองต้องการอะไร แต่น้อยคนนักที่จะทราบถึงหนทางที่จะทำให้บรรลุความต้องการนั้น หากจะอุปมาก็เหมือนสายตาจับจ้องมองดาว แต่ตราบที่เท่ายังติดดินก็ต้องมองแผ่นดิน ดูถนนหนทางด้วยเช่นกัน ถ้ามัวแต่มองดาวอย่างเดียว อาจเดินไปตกบ่อ ตกคูคลอง ไปไม่ถึงดาว (takahiro) -------------------------------------------------------------------  คำถาม: ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร ?           จริงๆ นะครับคุณแม่ปังคุง ด้วยความเคารพในความคิดเห็น   ระบอบประชาธิปไตย ที่ใหนในโลก มันไม่มีทางปราศจากการล๊อบบี้ และแย่งชิงตำแหน่งอย่างเปิดเผยไปได้หรอกครับ           คือสังเกต มาหลายครั้งแล้วว่า คนไทย ไม่ชอบความขัดแย้ง การไม่ชอบความขัดแย้งนี่เอง จึงทำให้คนไทยหันไปพึ่งพิง หรือมีแนวโน้มที่จะยอมรับนับถืออำนาจนิยมได้ง่าย คือมองเห็นความสงบ           เรียบโร้ยเป็นสิ่งจำเป็น ซึ่งจริงๆแล้วไม่ใช่เลย  ถ้าเป็นเสรีนิยมอันเป็นฐานของประชาธิปไตย ความขัดแย้งเป็นสิ่งจำเป็น  ถ้าไม่แข่งกันเสนอตัว แล้วจะทราบได้ย่างไรว่ามีใคที่ตั้งใจจริงๆ จะเข้ามารับหน้าที่บริหาร           มันไม่ใช่ปี 2525 ที่ป๋าจะอมยิ้มน้อย ๆ ที่มุมปากแล้วบอกว่า ป๋าไม่มีความทะเยอทะยานทางการเมือง แต่ป๋าต้องจำใจมารับตำแหน่งเพื่อบ้านเมือง  เราจะชอบการลวงโลกแบบนั้นหรือ    ท่องไว้ๆ  ความขัดแย้งในระบอบประชาธิปไตย เป็นเรื่องปกติ เราไม่จำเป็นต้องคิดเหมือนกัน พูดเหมือนกัน ส.ส. อเมริกันพรรคเดโมแครท ยังโหวตสวนนโยบายของโอบามา ได้เลย ไม่เห็นเขาจะกรี๊ดกร๊าดอะไร  (mandeenee) -------------------------------------------------------------------  คำถาม: ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร ?           ผมทนไม่ได้กับ อาเจนด้าของ เผด็จการ เพื่อการควบคุมประเทศ เพื่อให้มันรู้สึกปลอดภัย           มันทำได้ทุกอย่าง มันทำให้เราวุ่นอยู่กับการ ต่อสู้เพื่อการอยู่รอด(แทบจะเป็นไปในแบบหาเช้ากินค่ำกันหมดแล้ว) เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมายุ่งกับมัน           มันทำให้เราอยู่หางความรู้ เพื่อที่จะได้ให้เรา รู้ทันเล่กลของมัน           มันทำให้คนไทยหมดมุ่นอยู่กับ ความใคร่กำหนัด บัดสีบัดเถลิง สารพัด สังเกตได้ทุกสื่อ ตั้งแต่หน้าจอทีวียันแผงหนังสือ ทั้งนี้ก็จะได้ไม่ต้องมายุ่งกับมัน                 มันทำให้เรา มีปัญหายาเสพติด ก็่เช่นกัน ทั้งหมดนี้ ลูกหลานเราจะรับไปเต็ม ๆ คนบริหารประเทศ ถ้าไม่ใช่คนที่มันควบคุมได้ มันก็ตั้งค่าหัวหาคนมาไล่  ใครไล่ได้สำเร็จก็ร่ำรวยกันไป ไล่ไม่ได้ มันก็หาทางทำลาย สารพัด ตั้งแต่คาร์บอมส์ ไปจนใช้ทหารมาทำรัฐประหาร           ทั้งหมดนี้ จะถูกบรรเทาโดยรัฐบาลใหม่ ไม่มากก็น้อย อย่างนี้ ไม่เรียกว่าชัยชนะ แล้วจะเรียกว่าอะไรดีครับ  (สุรชัย khonthai52 ) -------------------------------------------------------------------  คำถาม: ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร ?            ไม่มีกองทัพใด ชนะการรบในสงครามที่ยืดเยื้อได้โดยตระหนี่ถี่เหนียวในเหรียญตรา และเรียกร้องความเสียสละแต่ไม่มีการตอบแทนคนที่เข้าสู้รบ ป่วยการที่จะบอกว่าสู้เพื่ออะไร เพราะคุณจะไม่ได้สิ่งเหล่านั้นมาเลย หากคุณ "ขี้เหนียว" ที่จะให้รางวัลขุนพล เรียกร้องให้ทุกคนเสียสละเลือดเนื้อชีวิตเพื่อผู้อื่น จบแล้วก็กลับบ้านไป           แน่นอนในการต่อสู้ทุกคนก็เสี่ยง ในสงครามนองเลือด พลทหารก็อาจเสี่ยงมากกว่านายพล แต่กองทัพที่มีแต่พลทหาร ไม่มีนายพลเลยนั้น "กองทัพแบบนั้น" ไม่เคยรบชนะในสงครามใดๆ เมื่อรบไม่เคยชนะ ก็ไม่มีทางได้สิ่งที่บอกว่า "สู้เพื่ออะไร" เพราะจะถูกบดขยี้ในไม่ช้า           หากกระทู้นี้ตั้งขึ้นมาเพื่อบอกว่า "แกนนำเสื้อแดง" ต้องไม่รับตำแหน่งอะไร เสียสละอย่างเดียว บอกได้เลยว่า "วันนี้สงครามยังไม่จบ" แต่ได้ทำร้ายกองทัพเสื้อแดงเสียยับเยินแล้ว และ "ทุกคนในนี้จะไม่ได้อะไรทั้งสิ้นในสิ่งที่อยากได้"           เมื่ออำมาตย์ตีโต้ (ซึ่งเขาทำแน่) คุณจะไม่มีขุนพลที่ออกไปรบข้างหน้า (ให้พวกพลทหารไปเอง กองทัพแบบนั้นไม่เคยชนะแน่นอน) เพราะขุนพลต่าง ๆ คงคิดว่า เราเสี่ยงทุกอย่างพอๆ กับคนอื่น           แต่ชนะแล้วคนอื่นเสวยสุข แต่พวกเขากับไม่ได้อะไรเลย สู้เขานั่งเฉยๆ รอเสวยสุขเหมือนคนอื่นดีกว่า หรือไม่ต้องเหนื่อยมากกว่าคนอื่น ในการรวบรวม "พลทหารทั้งหลาย" เข้าสู้ศึกสงครามไม่เคยชนะด้วย "พลทหาร" (แต่เป็นส่วนประกอบที่สำคัญ) แต่สงครามชนะด้วยขุนพลที่มีฝืมือ แข็งแกร่ง และไม่ยอมแพ้ง่ายๆ พลทหารจะทำตามนายพลของเขาที่ไม่ยอมถอย           ผมไม่แคร์ว่าใครจะสู้เพื่ออะไร เพราะกองทัพทั้งสองฝ่ายที่ต่อสู้กัน เขาก็สู้เพื่อ "สิ่งที่เขาเชื่อ" ทั้งสิ้น แต่กองทัพฯ ที่ ตระหนี่เหรียญตรา ตำแหน่ง ยศฐาบันดาศักดิ์ (ซึ่งคือ honorary System กองทัพแดงของโซเวียตก็มี คือ เหรียญตราวีรุบุรุษแห่งสหาภาพโซเวียต) กองทัพนั้นจะไม่มีทางชนะสงคราม หรือไม่มีทางเอาชนะความขัดแย้งไปได้           สุดท้ายกองทัพเพื่อปฎิวัติก็จะแพ้ กองทัพอำมาตย์ที่เขาไม่ตระหนี่ เหรียญตรา รางวัล และเกียรติยศ สำหรับผู้กล้าในสมรภูมิ คุณแพ้ คุณก็ไม่ได้อะไรในสิ่งที่พูดมาทั้งหมด และบอกได้เลยว่า หากรัฐบาลคุณยิ่งลักษณ์ไม่มีแกนนำเสื้อแดงอยู่ในรัฐบาลเลย เท่ากับเป็นการ ส่งสัญญาณที่ชัดเจนที่สุดออกไปว่า "คุณเป็นแกนนำต่อสู้ เสี่ยงคุกเสี่ยงตาราง (ติดคุกให้เห็นมาแล้ว) ได้ แต่คุณจะไม่ได้ผลตอบแทนอะไรเลย การเป็นแกนนำเสื้อแดง กลายเป็น สิ่งเลวทางการเมือง เป็นจุดอ่อนสำคัญ ดังนั้นคุณไม่ควรเป็นแกนนำเสื้อแดง" สัญญานนี้ออกไปชัดเจน ยิ่งกว่าการพูดใดๆ และหากมีการตีโต้ของอำมาตย์ ซึ่งคาดจะมาในไม่ช้า จะไม่มีใคร "ช่วยเหลือนายกรัฐมนตรีหญิงคนแรกของประเทศไทยเลย"  (ลูกชาวนาไทย) -------------------------------------------------------------------  คำถาม: ชัยชนะของคนเสื้อแดงอย่างคุณ คือ อะไร ?  ขอแสดงความคิดเห็นบ้าง  มันอั้นมานาน           โดยส่วนตัว  ผม "ไม่ใช่" เสื้อแดงแน่นอน ไม่เคยไปชุมนุมกับเขา มีพรรคพวกเพื่อนฝูงที่คบกันอยู่ นิยมประชาธิปัตย์ทั้งนั้น แต่ผมก็บอกเพื่อนทุกคนว่า  ผมชอบพรรคการเมืองที่มีนโยบายที่ทำได้จริงในทางปฏิบัติ ไม่ไช่สักแต่ว่าฝันกลางวันโกหกไปเรื่อย ๆ ตั้งแต่เกิดจนแก่จนตาย จนมาเกิดใหม่  มันก็เหมือนเดิม           ซึ่งเท่าที่เห็นในเวลาที่ผ่านมาก็มีแต่ "คุณทักษิณ" เท่านั้นที่สามารถทำ ที่จริงแล้วผมคิดว่าคนเสื้อแดงไม่ได้รักตัวคุณทักษิณเป็นการส่วนตัว แต่ทุกคนรักใน "ตรรกะ" ที่ไม่หลอกลวงของทักษิณต่างหาก มันจับต้องได้ ทุบได้  กระแทกได้  ไม่ถูกต้องก็ด่าได้ เตือนกันได้ การตอบโต้ของฝั่งทักษิณใช้เพียงวิธีประนีประนอม และปรับปรุง  ให้ดีขึ้น เพียงแค่จริงใจ สิ่งนี้ก็ทำให้ "ทุกคน" ที่นอกเหนือจากเสื้อแดง ใด้เป็นผู้ชนะทั้งหมด  ถึงวันนี้น่ายินดีกับทุกคนได้แล้วครับ  (GN) -------------------------------------------------------------------

http://redusala.blogspot.com