"สูงใหญ่แต่ไร้ประโยชน์"
สาแก่ใจ ........................ จีรังจังไร ประเวศ
วิปริตผิดแผก อาเพศ ........ ล่มจมประเทศ ยากไร้
เสพสมตัณหา สัมพันธ์ ...... ดูดดื่มเมามัน ความใคร่
โลภโมโทสัน บรรลัย ......... ยิ่งใหญ่บนทุกข์ ระทม
ยัดเยียดสรรเสริญ บีบปาก .. จำเริญห่ามลาก สุขสม
กะเกณฑ์ทุรทน ตรอมตรม .. เยินยอโสมม เกินฅน
ไม้ใหญ่กิ่งใบ กาฝาก ......... แก่กากรากเน่า เหง้าผล
กะโหลกกะลา ทานทน ....... ยืนต้นชั่วกาล แลนาน
สูงใหญ่แต่ไร้ ประโยชน์ ....... โสมมเป็นโทษ โคตรผลาญ
เสนียดเหยียดกว่า จัณฑาล .. ประจานสันดาน ละคอน
หักโค่นถากเผา ให้สิ้น ......... บุญคุณแผ่นดินปอกปล้อน
ลำเลิกทุกเมื่อ คราวตอน ...... สำนึกน้อมกร กบาล
ยุติ ทำต้อง .... บังเกิด
ยุติ ชั่วเชิด ..... เฉิดขาน
ยุติ ปล้นฆ่า .... สามานย์
ยุติ ยักษ์มาร ... โคตรวงศ์
รุ่งศิลา' ๒๒ กุมภา ๒๕๕๓
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น