RED IN USA

รัฐนาวาจะต้องไปรอด

โดย...ดร. พิทยา พุกกะมาน                            (อดีตเอกอัครราชทูต) http://www.pchannel.org/index.php?name=pitaya&file=readknowledge&id=25                          ต้นฉบับเรื่องนี้ส่งจากประเทศญี่ปุ่น ว่าการบริหารบ้านเมืองเพื่อนำไปสู่ความเจริญทั้งทางด้านการเมือง เศรษฐกิจ และสังคมนั้น ก็เปรียบเสมือนการเดินทางในทะเลจีนใต้ของรัฐนาวา ทะเลจีนใต้เป็นมหาสมุทรที่เต็มไปด้วยมรสุม เช่นใต้ฝุ่น          ฉะนั้น การเดินทางของรัฐนาวามิใช่เรื่องง่าย จำเป็นต้องอาศัยเรือที่ดีและทันสมัยและกัปตันเรือที่มีประสบการณ์และความเฉลียวฉลาดที่สามารถตัดสินใจได้ทันท่วงที          การบริหารประเทศไทยก็เปรียบเสมือนรัฐนาวาที่ท่องในมหาสมุทรไปสู่จุดหมายปลายทาง คือความเจริญของประเทศและความอยู่ดีกินดีของประชาชน  ซึ่งจำเป็นต้องมีเรือที่ทันสมัย มีเครื่องยนต์ที่มีประสิทธิภาพ  มีกัปกันและลูกเรือที่มีคุณภาพ  มีผู้โดยสารที่คอยเอาใจใส่และคอยให้กำลังใจแก่กัปตันและลูกเรือในเชิงเปรียบเทียบ เรือหรือรัฐนาวาก็คือประเทศไทย เครื่องยนต์ก็คือระบบการปกครอง (จะเรียกว่าระบอบหรือระบบก็ช่างเถิด อย่ามาเถียงกันเลย)  กัปตันก็คือนายกรัฐมนตรี  ลูกเรือก็คือคณะผู้บริหารซึ่งรวมถึงพรรคการเมืองด้วย  ผู้โดยสารก็คือประชาชน          ขณะนี้ คงไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าเรือรัฐนาวาของเรากำลังจะล่ม  และดูจะไม่สามารถเดินทางไปถึงจุดหมายปลายทาง (คือความเจริญของประเทศและความอยู่ดีกินดีของประชาชน) ได้  เพราะว่ากัปกันไม่ดี ลูกเรือไม่ดี และเครื่องยนต์ไม่ดีเพราะเก่าเป็นสนิม  สิ่งที่จะต้องแก้ไขโดยด่วนก็คือเปลี่ยนกัปกันและลูกเรือ รวมทั้งซ่อมเครื่องยนต์ขนานใหญ่แบบยกเครื่องหรือ overhaul ไปเสียเลย             แต่ปัญหาก็คือ กัปตันไม่ยอมซ่อมเครื่องยนต์ให้ทันสมัยขึ้นเพราะเขากลัวจะขับไม่เป็น  การซ่อมเครื่องยนต์ก็เปรียบ         เสมือนกับการปฏิรูปโครงสร้างทางการเมือง ทั้งด้านบริหาร นิติบัญญัติ และตุลาการ  รวมถึงการแก้ไขรัฐธรรมนูญให้เป็นประชาธิปไตย  เมื่อมีปัญหา ทางออกก็คือเปลี่ยนกัปกันและลูกเรือใหม่         การเปลี่ยนผู้นำหรือกัปตันจำเป็นต้องขอความเห็นชอบจากผู้โดยสารหรือประชาชนก่อน  โดยผู้โดยสารจะต้องลงคะแนนเสียงเลือกกัปตันที่เขาไว้ใจ  แต่ก็มีปัญหาตามมาอีก เพราะผู้โดยสารเพียงไม่กี่คนติดยาและเมาเหล้า พูดไม่รู้เรื่อง บางคนก็ขู่จะใช้ “โนโว๊ต” (no vote) บางคนก็ไม่อยากไปลงคะแนนเสียง อีกทั้งยังพยายามมอมเหล้ามอมยาผู้โดยสารคนอื่นด้วย เพราะเห็นว่าถึงเลือกกัปตันคนใหม่แล้ว รัฐนาวาก็ยังแล่นไม่ได้อยู่ดีเพราะเครื่องยนต์ของเรือมันเก่าล้าสมัย          พวกนี้ต้องการที่จะระเบิดทำลายเครื่องยนต์ทิ้งอย่างเดียว แต่มิได้คิดจะซ่อมแซมให้ใช้งานได้ หรือเอาเครื่องยนต์ใหม่มาแทน ซึ่งหากเอาใจคนกลุ่มนี้แล้วรัฐนาวาก็คงจะอยู่กับที่และอาจต้องจมสู่ก้นทะเลในที่สุด         แต่เป็นเดชะบุญของรัฐนาวา  ผู้โดยสารที่มีสติปัญญาส่วนใหญ่เขาต้องการเปลี่ยนกัปตันและซ่อมแซมเครื่องยนต์โดยให้ช่างผู้ชำนาญดำเนินการซ่อม  จะเปลี่ยนเครื่องใหม่นั้นดูจะลำบากเพราะอยู่ในมหาสมุทร              แต่สิ่งที่ถูกต้องที่สุดในสภาวะคับขันก็คือ เคารพความต้องการของผู้โดยสารส่วนใหญ่  และเคารพเสียงข้างมากหรือการตัดสินใจของผู้โดยสาร ในการเปลี่ยนกัปตันเรือและลูกเรือ และรีบซ่อมเครื่องยนต์โดยเร็วแบบยกเครื่อง  เมื่อปฏิบัติได้ทั้งสองอย่างนี้แล้ว รัฐนาวาก็จะสามารถแล่นฝ่ามรสุมต่อไปยังจุดหมายปลายทางได้อย่างปลอดภัยโดยไม่ต้องมีคนใดต้องสังเวยชีวิต                                เขียนโดย พิทยา พุกกะมาน                                               อดีตเอกอัครราชทูต http://www.pchannel.org

http://redusala.blogspot.com